Zasady dobrego montażu okien i drzwi z pcw i aluminium

1. Właściwy wymiar

Prawidłowe zamontowanie okien będzie możliwe, tylko wtedy, gdy będą one odpowiednio mniejsze od ościeży, tzn. 2-3 cm węższe (po 1-1 ,5cm z każdej strony) i 4,5-6 cm niższe (1-1 ,5 cm od góry i 3.5-5 cm od dołu). Jeżeii stare okno było wstawione na styk, nowe trzeba zrobić mniejsze. Luz potrzebny jest na właściwe ustawienie, zamocowanie i uszczelnienie okna. Przy oknach pcv luz może być jeszcze większy. Okna te rozszerzają się bowiem pod wpływem ciepła (zwłaszcza ciemne kolory). Większy luz zostawia się również, gdy chcemy zastosować ocieplenie np. wełną mineralną. Osobną sprawę stanowi zastosowanie zintegrowanych rolet (do wymiaru musimy doliczyć wysokość skrzynki). Uwaga: Jeżeli okno jest zbyt małe, nadprogramowy luz należy uzupełnić listwą poszerzającą lub wypełnić cegłą albo bloczkami z betonu komórkowego. Niestety, w większości takich sytuacji szczelina jest wypełniana wyłącznie pianką. Nie powinno to mieć miejsca, ponieważ pianka ma dużą siłę rozprężania i przy grubej warstwie może nawet wypchnąć ramę.

2. Przygotowanie otworu

Montujący okna musi również sprawdzić wytrzymałość murów okalających okna, aby materiały mocujące miały wystarczające oparcie. Należy tutaj pamiętać o podstawowym stwierdzeniu, że żadne siły ze ścian nie mogą być przenoszone na elementy wykończeniowe, takie jak okna, drzwi itp. (nie może być bezpośrednia styczność, musi być np. piana montażowa). Ważne jest też staranne oczyszczenie i wyrównanie otworu. W ościeżach tynkowanych wskazane jest przerwanie ciągłości pomiędzy tynkiem zewnętrznym i wewnętrznym, najlepiej za pomocą warstwy izolacyjnej.

3. Ustawienie okna

Okna należy ustawić tak by temperatura wewnętrznej strony ościeża nie spadła poniżej 10 sI. C (tzw. punkt rosy). Jest to warunek by na ścianie nie dochodziło do kondensacji pary wodnej. Okno nie może być osadzone ani zbyt płytko, ani zbyt głęboko. Zależy to od konstrukcji ściany i powinien to określać projekt budynku. Ogólne zasady są następujące:

a) w ścianie jednowarstwowej - najlepiej osadzić okna w połowie grubości

b) w ścianie dwuwarstwowej - jak najbiiżej zewnętrznej krawędzi

c) wtrójwarstwowej - w płaszczyżnie ocieplenia

Na dole okna należy zostawić większy luz (3,5-5 cm) na podokienniki (przy pozostałych krawędziach 1 - 1 ,5 cm). Od dołu próg ościeżnicy powinien opierać się na klockach lub belce (nieco węższych od ościeża aby było miejsce na izolację). W ościeżu z węgarkiem należy zostawić luz (ok. 5-10 mm) między oknem a węgarkiem na izolację. Po ustawieniu okna i wypoziomowaniu, należy okno zablokować kiinami. Aby okno się nie odkształciło kiiny należy wkładać tylko przy narożach, Słupkach i ślemionach.

4. Mocowanie

Okno musi być trwale powiązane ze ścianą za pomocą dybli lub kotew. Zastosowane elementy mocujące powinny być zabezpieczone przed korozją i nie mogą występować żadne zmiany kształtu, które mogłyby wpłynąć na funkcjonalność okna. Punkty montażowe należy ustalić wg następujących zasad:

- odległość między punktami mocowania nie większa niż 700 mm dla okien pcv

- odległości punktów mocowania od naroża, słupka lub ślemienia wynoszą 100 -150 mm,

- położenie punktów mocowania ustalić tak, aby śruby rozporowe lub kotwy montażowe można było mocować do iitych ':.

fragmentów ościeży.

Piankę montażową należy nakładać specjalnym pistoletem Uest precyzyjniejszy) o powierzchnię przed piankowaniem spryskaćwodą(pianka lepiej przylega).

5. Uszczelnianie między oknem a ścianą

Uszczelnianie między oknem a ścianą musi być trwałe, odporne na przenikanie wody i powietrza. Pewne zabezpieczenie zwłaszcza termiczne stanowi już sama pianka montażowa. Należy jednak dodatkowo po wycięciu ostrym nożem jej nadmiaru pokryć szczelinę silikonem lub specjalną izolującą mieszanką tynkarską. Okna należy uszczelnić zarówno od wewnątrz, ja i od zewnątrz (izolacja przeciwwodna) oraz na styku z parapetami (np. przy użyciu trwałych kitów siiikonowych). Uszczelnienie przeciwwietrzne i akustyczne jest tylko wtedy zapewnione, gdy szczeliwo umieszczone wokoło okna nie jest w żadnym miejscu przerwane. Przy otworach okiennych z węgarkiem należy powstały luz wypełnić materiałem dystansowym (taśma uszczelniająca. rurka poiietylenowa) i doszczelnić (np. silikonem) z zewnątrz. Na styku okno - parapet uzyskamy lepszą szczelność. jeżeli przy wymianie okna zdecydujemy się także na wymianę parapetu wewnętrznego stanowiącego dodatkowo oparcie dla okna.

6. Wykończenie tynkarskie

Przed tynkowaniem ościeży, zewnętrzne płaszczyzny stolarki należy osłonić fiiiąpolietylenową. Przed zabrudzeniami pyłami cementu i wapna, szczególnie należy chronić okucia. Zabrudzone żle działają lub wymagają demontażu. Do wykończeń nie należy stosować zwykłych tynków lecz masy z domieszką gipsu. Masa powinna być elastyczna, mieć przyczepność do podłoża oraz odporność na działanie wilgoci i niskich temperatur.